Predeo zvani “Obrenovački zabrana leži na obalama Save i Kolubare na uzvodnoj strani ušća. Od centra Obrenovca udaljen je svega oko 3 km, a od centra Beograda oko 30 km. Odlukom o orjentacionom određivanju područja na kojima će se izgrađivati i uređivati izletišta i odmarališta Beograda (1959. godine) i Odlukom o urbanističkim i drugim uslovima izgradnje na području mesta Obrenovac (1963. godine) predeo Zabrana određen је za izletište. Kada je interesovanje izletnika iz Obrenovса, kao i iz Beograda postalo zaista veliko, SO Obrenovac iskoristila је postojanje ovih odluka kao pravni osnov da zatraži 1970. godine izradu Detaljnog urbanističkog plana celog izletišta, što ćе јој omogućiti da postepeno uređuje i izgrađuje izletište, a da onemogući divlju izgradnju i neplasnko korišćenje zemljišta.
U okviru mogućnosti kojima raspolaže S0 Obrenovac, u Urbanističkom zavodu prikupljena je dokumentacija o prirodnim i stvorenim uslovima za ovu zonu i neposrednu okolinu, kao i do danas stvorenim urbanističkim obavezama. Pored toga, da bi se utvrdila uloga Zabrana u širem području, datu su pejzažne karakteristike i podvučene rekrativno – turističke vrednosti za celo područje Save od Beograda do granice obrenovačke opštine.
Porečje Save u kome leži Obrenovački Zabran pruža prijatnu sliku pitomog i kulturno uređenog poljoprivrednog pejzaža, osnovne vrednosti daju prostorni vidici, neposredna blizina impozantne površine vode, mir zbog udaljenosti naselja i saobraćaja i relativno veliki prostor slobodan za uređenje.
Ove osnovne vrednosti ujedno su odredile i karakteristiku izletišta.
Na bazi analiza mogućnosti, potreba i etapa izrađen je Detaljni urbanistički plan za teritoriju izletišta od oko 170 ha, dok se pojas od 360 ha, kojim je izletište odvojeno od granica građevinskog rejona Obrenovca, proglašava zaštićenom zonom. Planom je predviđena izgradnja izletišta u dve etape.
Plan prve etape usvojen je od strane Stručne komisije Urbanističkog zavoda (januar 1971. godine), kao i Saveta za urbanizam Skupštine grada Beograda (februar 1971. godine) i u toku je njegovo izlaganje pred SO Obrenovac.
Planovom prve etape prostor je podeljen u sledeće zone: zona kupališta, zona dečje aktivnosti, zona auto kampa, zona objekata za odmor i razonodu i najveći – slobodnu izletničku zonu. Centar izletišta oslonjen je na priobalnu zonu i saobraćajnicu deo je budućeg velikog sentra druge etape.
Da svoj osnovni karakter , rekreacije vezane za vodu, izletište ne bi izgubilo verovatnom zagađenošću reke Save iznad dozvoljenog maksimuma (što je danas slučaj u predelu ispod ušča Kolubare), ispitane su mogućnosti kopanja jezera. Pokazalo se postoje vrlo povoljni uslovi, pa su u planu druge etape indicirana i moguća mesta za dva takva jezera, veličine od oko 3,5 ha do 4 ha , a za koja se u prvoj etapi rezerviše prostor. Materijalom od iskopa predviđeno je modeliranje terena ispod nasipa, kao i nasipanje lokacije za izgradnju.
Druga etapa predviđa, takođe izgradnju veće marine, sportskih terena, dopunskog centra, novih saobraćajnih površina, kao i eventualno aktiviranje rezervisane zone za izgradnju prostora za golf, jahanje, jedriličarstvo, streljaštvo i sl.
Ovim planom utvrđen je raspored i namena površina zona i objekata, grubo rešen saobraćaj i u osnovnim postavkama ostale komunalne instalacije, kao i uslovi za pejzažno uređenje. Sva kvantificiranja vršena su prema važećoj odluci koja zamenjuje urbanistički plan za Obrenovac, kao i prema nekim podacima iz materijala za novi GU plan Beograda. Iaoko su u obrazloženju dati neki numerički podaci, oni ne mogu biti osnov za realizaciju, već su služili za opšta dimenzioniranja. Pred neposrednu realizaciju izletišta, ili delova izletišta, program za ovo biće baza za izradu detaljnih rešenja, a ista se moraju pridržavati utvrđenih uslova koji proizilaze iz Detaljnog urbanističkog plana i obuhvataju opšte uslove, uslove za pejzažno uređenje, za saobraćjane površine, vodovod i kanalizaciju i energetiku. Sama obeležja objekata i grafičkim prilozima ne prdstavljaju gabarite. Međutim, njihovi simboli ipak treba da prenesu neke ideje urbaniste projektanta. Oni, recimo mogu da pokažu i da se očekuje od projktanata objekata da prostor koji služi rekreaciji i odmoru treba oblikovati nekonvencionalnim i drukčijim postupkom od onoga kojim oblikujemo svaodnvene životne prostore. Jer i sama izmena ovih doživljaja prostora predstavlja određeni odmor i rekreaciju. Isto tako sa koncentracijom vikend-kuća oko jendog zajendičkog trga sugeriše ideju ekonomisanja sa prostorom, posebno zbog potrebe naspinja.
Sigurno je da će predviđeni veliki porast broja motornih čamaca, a ne samo verovatno i izgradnja Savske magistrale ubrzo dovesti nove turiste u Zabran, a pogotovu ako bi se ostvarila jedna moguća alternative Generalnog urbanističkog plana Beograda, kojom Obrenovac treba da dostigne do 2000. godine svih 100.000 stanovnika.
