Ansambl za ranu muziku “Mali renesans” nastaje 1977. godine u osnovnoj školi “Bora Mandić” u Draževcu. Veliku podršku u osnivanju orkestra dao je Slavko Minić, nastavnik srrskohrvatskog jezika u ovoj školi. Žorž Grujić, jedan od osnivača, u to vreme zaposlen u Draževcu kao nastavnik muzičkog vaspitanja, osniva školski orkestar blok-flauta. Već sledeće, 1978. godine orkestar pobeđuje na Gradskom takmičenju školskih orkestara Grada Beograda, a pobede se nižu i u nekoliko narednih godina. Prvi članovi su bili Ružica Minić, Danka Đorđević, Mila Đorđević, Radina Ružić, sestre Marina i Divna Mijatović, Marija Janković, Vukašin Živanović i Dragan Jakovljević. Godine 1979., školski orkestar iz Draževca, kao nagradu za ponovo osvojeno prvo mesto, odlazi u Beč povodom obeležavanja Dečje nedelje, kao predstavnik Jugoslavije. Na ovo gostovanje odlaze pod vođstvom Dragana Mlađenovića – Šekspira, takođe jednog od osnivača ansambla Renesans – koji od Žorža Grujića preuzima rad sa školskim orkestrom, s kojim će biti do 1981. godine.
Školski orkestar iz Draževca je bio čest gost u TV emisijama u okviru Školskog programa Televizije Beograd – “Magnet”, “Stočiću, postavi se”, “Muzički tobogan”, “Put oko sveta sa osam nota”, i druge. Posebna polučasovna TV emisija o školskom orkestru snimljena je 1980. godine; a 1985. godine, kada je ansambl već dobio naziv “Mali renesans”, snimljena je TV emisija “Pet godina posle”, takođe u okviru školskog programa.
Godine 1981. članovi kreću u srednju školu, i većina napušta orkestar. Kao stalni članovi ostaju sestre Marina i Divna Mijatović, Radina Ružić i Marija Janković. One su nastavile sa radom u ansamblu sve do njegovog gašenja 1991. Prelaskom u srednju školu, gubi se status školskog orkestra, i na inicijativu tadašnjeg predsednika KUD-a “Prva Iskra Barič” Dragana Nikolića ansambl blok-flauta preuzima ovaj KUD. Umetnički rukovodilac ansambla postaje Ana Babić koja ga vodi do kraja njegovog postojanja.
Starim članovima se pridružuju novi – Saša Tmušić, Zorica Maričić, Gorana Stratijev, Ivana Bučanović, Aleksandar Đorđević, i povremeno, kao eksterni članovi i drugi, sa kraćim stažom. Tada ansambl konačno dobija svoje stalno ime “Mali renesans”. Razlog za takav naziv je jednostavan – osnivači ansambla su bili članovi renomirane muzičke grupe za ranu muziku Renesans, a kao njihov podmladak i kao jedini pravi sledbenici njihovog rada je nekadašnji orkestar blok-flauta. Pod imenom “Mali renesans” (spontano i nekonvencionalno datim) nastupaće sledećih deset godina.
Sve vreme, tokom postojanja “Malog renesansa” (1981-1991) pri radu, uspesima, opstajanju, sarađivali su Žorž Grujić i Dragan Mlađenović – Šekspir: distribucija nota, doniranje instrumenata, pozajmljivanje garderobe, ustupanje nastupa i njihovo organizovanje.
Do 1981. godine, ansambl je bio isključivo instrumentalnog karaktera, a onda, postaje vokalno-instrumentalni sastav. Sestre Marina i Divna Mijatović, Radina Ružić i Marija Janković su pored svojih instrumenata, prve zapevale, a njima su se pridružili i novi članovi. Sastav instrumentarija je bio sledeći – sopranino, sopran, alt, tenor i bas blok-flaute, goč, daire, šargija, gitara i razne udaraljke.
Program ansambla “Mali renesans” činili su instrumentalna i vokalno- instrumentalna muzika četrnaestog, petnaestog i šesnaestog veka. Većinom su to bile kompozicije anonimnih autora i najčešće svetovna muzika. Već od 1982. godine, ansambl počinje da izvodi i da se bavi tradicionalnom instrumentalnom i vokalnom muzičkom praksom Srbije. Uvođenjem instrumentalne pratnje pri pevanju tradicionalnih pesama (koje se po pravilu izvode bez instrumenata), “Mali renesans”, tada pionirski izvodi muziku koja je danas veoma aktuelna i nosi naziv World music.
Prvu odgovarajuću renesansnu garderobu ansambl je dobio od KUD-a, kreiranu i šivenu u Narodnom pozorištu, a, pošto je “Mali renesans” počeo da izvodi i srpsku srednjovekovnu muziku, nešto kasnije, od umetničkog udruženja Peta dimenzija, umesto honorara za nastupe, dobija i vizantijsku odoru.
Od 1981. do 1991, ansambl je imao brojne nastupe i gostovanja. Prilikom svakog nastupa KUD-a “Prva Iskra”, bilo u gradu ili na gostovanju, “Mali renesans” bio je obavezna tačka programa. Svako kulturno dešavanje u gradu, bilo je propraćeno učešćem ovog ansambla. Treba posebno istaći da je ansambl Renesans, između brojnih gostovanja po svetu, veoma često, davao besplatne koncerte u Obrenovcu, na kojima je, kao uvod u koncert, obavezno svirao “Mali renesans”. Na brojnim susretima kulturno-umetničkih društava Jugoslavije, “Mali renesans” nikada nije imao konkurenciju, pa je samim tim bio izuzet iz takmičarskog dela.
Što se samostalnih nastupa tiče, ansambl je bio izuzetno angažovan u periodu do 1991. – otvaranja takmičenja Muzičke omladine Beograda, više puta nastupili su na Kolarcu, otvaranja Beogradskog kulturnog leta, ispred Kulturnog centra Beograd, Skadarliji, u Studentskom kulturnom centru, proslave u okviru Dečje nedelje na nivou grada, Smederevska jesen, otvaranje kasarne u Novom Sadu, otvaranje Simpozijuma Hani Vel, povodom šest stotina godina Šekspirovog rođenja u Skupštini grada Beograda, manifestacija za UNESKO program u Konaku kneginje Ljubice više puta, samostalni koncert na Kolarcu na kome se pridružio i Dragan Mlađenović-Šekspir sa instrumentom slepačka svirala, i Marko Štegelman, sa instrumentom krumhornom, inače stalnim članom ansambla Musica antiqua, nastupu u Etnografskom muzeju, gostovanje u radio-emisiji Piraž Radio-Beograda i drugo. Ansambl je za Radio Beograd snimio trajne snimke.
Na inicijativu Gojka Bujića, tadašnjeg direktora Gimnazije u Obrenovcu, ansambl “Mali renesans” ponovo se okupio 1998. godine, nakon šest godina pauze i sa standardnim programom predstavio se u Domu kulture Obrenovac, što je ujedno bio i definitivno završni koncert ove grupe.
Ana Babić
